ریق زدن به معنی ریدن و قضای حاجت می باشد. علامه شاهد این لغت را بیتی نغز از ملا فوقی یزدی شاعر قرن یازدهم قرار داده است:
خویش را آلوده ی مردار دنیا چون کنم؟من که کو...ِ همتم ریقی بر این دنیا زده ست