گَرا (با رای مشدد) به معنی دلاک و حجامت کننده می باشد. مرحوم دهخدا به نقل از آنندراج، شعری هجوگونه از یحیی کاشی ادیب و محدث قرن دهم هجری در شاهد این لغت آورده است:
«کاکا» نامت چگونه آقا کردی؟
کافر نکند آنچه تو گرّا کردی
«ریحان سیاه» مادرت سیده نیست
چون اسم شریف خود «شریفا» کردی؟