گزر به معنی زردک و هویج می باشد. در لغت نامه شعری از عبدالرحمن جامی شاعر و عارف بزرگ قرن نهم هجری در شاهد این معنی آمده است:
هرچه بر سفره و خوان تو نهند
هر چه در کام و دهان تو نهند
بخوری خواه گزر، خواه صفی (1)
گاو و خر نیست بدین خوش علفی!
(1) صفی در اینجا به معنی صیفی یا محصولات تابستانه مثل خیار و هندوانه می باشد. (این مصرع بدین صورت نیز ثبت شده است: بخوری خواه کدر، خواه صفی که در اینجا صفی در تضاد کدر و به معنی پاک و خالص است)
بادگیر دریچه و روزنی است که در بالای عمارت جهت تجدید هوا و خنک شدن فضای خانه قرار دهند. علامه دهخدا در شاهد این معنی شعری هجو از حکیم شفایی شاعر قرن یازدهم آورده است:
بینی تو سر بریده کیـ... عجبی است
دندان گراز را نظیر عجبی است
از چار طرف تیز در او می پیچد
از بهر سبیل بادگیر عجبی است!