در لغت نامه واژه ی پشت پا به معنی مخنث و کُنده هم آمده است و علامه شاهد بر این مدعا را قسمتی از قصیده ی روحی ولوالجی شاعر هجوسرا و گمنام قرن ششم هجری قرار داده است:
یک شبی گفت: کای فلان برخیز
خارش پشت پای بنشانم (1)
گفتمش حلقه ی درِ خاصت
کند کرده ست تیز سوهانم!
(1) البته به ظن حقیر پشت پا در این ابیات به معنی سرین باشد.